"Yeniden Yükseliş: PAIN'in 'Ben' Albümü Üzerine Derinlemesine Bir İnceleme"

Track listing:

01. I Just Dropped By (To Say Goodbye)
02. Don't Wake The Dead
03. Go With The Flow
04. Not For Sale
05. Party in My Head
06. I Am
07. Push The Pusher
08. The New Norm
09. Revolution
10. My Angel
11. Fair Game

Ağır müziğin evrim süreci her ne kadar önemli olsa da, kazanılmış bir başarı formülüne sıkı sıkıya bağlı kalan grupların sağladığı derin güven duygusu da paha biçilemezdir. Bu bağlamda, PAIN grubu, dar bir müzik nişi içerisinde sınırlarını zorlayarak bu duruma örnek teşkil etmekte. Peter Tägtgren'in endüstriyel metal projesi, sekiz albüm süresince, teknolojik yenilikleri içselleştirirken, çeşitli elektronik dönemlerden ustalıkla geçiş yapmakta; tüm bu süreçte, yalnızca kusursuz şarkı yazım yeteneğiyle bu bileşenleri bir arada tutmakta.

Bazen zengin detaylarla dolu ve karanlık bir havaya bürünen PAIN, diğer zamanlarda ise daha doğrudan ve çalkantılı bir enerji sergileyerek farkını ortaya koymakta. Grup, sürekli olarak işe yarayan bir stratejiye bağlılığı ve sarsılmaz bir azimle, başarıdan başarıya koşmakta. Bu başarı, "Ben" adlı albümde kendini yeniden göstermekte. Tägtgren'in alter egosunun dokuzuncu kez serüveni, hırçın ve heyecan verici bir hava taşımakta. PAIN'in sesinin daha agresif ve çarpıcı yönlerine odaklanan albüm, kapı zilini çaldıktan sonra birkaç saniye bekleyip kapıyı zorla açmaktan çekinmemekte.

Geleceği seslendirmek, her seferinde güncellemeler gerektirir ki bu da zorlayıcı olabilmekte. Fakat PAIN, bu meydan okumayı yıllar boyunca büyük bir zeka ile yönetmekte; her yeni kayıt, belirgin fakat zarif bir şekilde evrimleşmekte. Sentetizörlerin ve dijital çığlık patlamalarının hâkim olduğu "Ben" albümü, yıkıcı bir güçle birlikte, biraz da gerçeküstü bir his uyandırmakta; adeta bu sahneler, bir video oyunun derinliklerinde yaşanıyormuş gibi. "İyi Günler Demek İçin Uğradım" şarkısı, bu duruma uygun robotik bir ritme sahipken, aynı zamanda büyük, neşeli bir kancayla ve bir nebze tehditkar bir hava taşımakta. "Ölüleri Uyandırma" ise, yoğun sentezör tonları ve gotik metalin gösterişli yapısıyla, her şeyi bir ölüm diskosuna çekmekte; dans pisti, yeniden yorumlanmış 80'lerin elektro-popu ve soyut, endüstriyel gürültü ile ritmik bir şekilde hareket etmekte. Bu, kesinlikle keyif veren bir deneyim olmakta.

Tägtgren, PAIN'i kullanarak, bulaşıcı elektro-metal patlamaları yaratma fırsatını giderek artırmakta. "Ben" albümü, birkaç muazzam parçayı barındırmakta. "Akıntıyla Git", bir ANDREW WK marşının MINISTRY tarafından yeniden yorumlanmış hali gibi bir his uyandırmakta. "Satılık Değil", gururla sergilenen lobotomize edilmiş tekno-rock tarzında, Tägtgren'in dinleyicilere meydan okurcasına, retro dalgası tuşları ve büyük, basit gitarlarla bir araya gelen şok rock (KRAFTWERK vasıtasıyla) coşkusunu birleştirmekte. "Kafamda Parti" ise, PAIN'in doğrudan rock 'n' roll tarzına en yakın yaklaştığı parça olarak öne çıkmakta ve tam bir koro şarkısı olmakta. "Hepimiz hayvanlar gibi yaşıyoruz / Bu yeni bir yaşam tarzı!" diyerek Tägtgren monoton bir tonla, yenilmez bir gitar duvarı ve EBM bip sesleri eşliğinde söylemekte. Başlık parçası olan "Ben", radyo dostu bir marş yazma çabası olarak daha doğrudan bir girişim olmakta: koyu bir balad olarak, tüm teatralitesi makinelerin dronları ve vuruşlarından gelmekte, Tägtgren'in ifadesiz vokali ise cam ve kromun dönen labirentinde tek insan unsuru olmakta.

"Yeni Norm" burada sunulan en başarılı eserlerden biri olmakta: elektroniklerin ve alternatif rock unsurlarının daha maceracı bir katmanlamasıyla, "Ben" albümünün çoğunda bulunmayan distopik bir korku atmosferi yaratmakta. "Devrim", gerçek bir öfke ve saldırganlık anı olarak, bir PRONG-benzeri ritme breakbeat'ler ve rave çığlıkları ekleyerek; zorunlu NINE INCH NAILS kara ambiyansını, programlanmış davulların dövülmesi ve koro hayaletliğinin dalgaları arasından sızdırmakta. "Adil Oyun" ise, OZZY'e layık bir balad olarak, dokunaklı bir yapıya sahip olmakta.

Sekiz yıl, albümler arası geçen uzun bir süre olarak kabul edilmekte, ancak Peter Tägtgren burada mükemmel bir formda olmakta ve uzun bekleyiş, PAIN'in kendini yeniden tanımlamasına ve misyon bildirgesini güncellemesine fırsat tanımakta. Gelecek burada. Makineler kontrolde. Her şey kudretli bir şekilde sarsılmakta.